من خودم از آن‌هایی هستم که می‌دانم نباید وقتم خالی بماند. برای نوجوان و جوان و میانسال و خردسال و همه جور سنی این را قائلم که نباید وقتی خالی بماند. یکی از جهت آسیب‌هایی که دارد و یکی هم از جهت رشدی که می‌تواند اتفاق بیفتد و از دست می‌رود. طبیعتا خانواده‌ها هم دلسوز فرزندانشان هستند و با همین قاعده جلو می‌رود. این می‌شود که گاهی بچه را تحت بمباران کلاسی قرار می‌دهند. کلاس که می‌گویم اعم از باشگاه و آموزش هنری و درسی و ... . هیچ کس نمی‌گوید کلاس خط بد است. هیچ کس نمی‌گوید نوجوان ورزش نکند که اگر ورزش نکند چه کند و اصلا لازم است برایش. مسئله اینجاست که همه چیز را به زور هم که شده در برنامه طفل قرار می‌دهند، جز نیازهای ضروری دینی اش.
این شبها چه می‌خوانیم؟! اللهم رب شهر رمضان. ادامه اش چیست؟! وارزقنی حج بیتک الحرام فی عامی‌هذا و فی کل عام. یعنی هر شبِ ماه مبارک داریم دعا می‌کنیم که هر سال به حج برویم. هر حج چند روز طول می‌کشد؟! سالی یک بار را از خدای متعال طلب می‌کنیم. یعنی بخشی از سال مان را به آن اختصاص بدهیم. اختصاص که می‌گویم یعنی بقیه کارها تقریبا تعطیل. ما یک ماه از سال را هم به روزه داری اختصاص می‌دهیم ولی به همه کارمان هم می‌رسیم اما حج اینگونه نیست! حج یعنی تعطیل کردن خیلی از کارها. هفته‌‌‌ای یک بار هم که کار و بارمان را باید تعطیل کنیم و به نماز جمعه برویم. فاسعوا الی ذکر الله و ذروا البیع. کار و زندگی را رها کن و برو سمت نماز جمعه. در روز هم ساعاتی را باید...
اگر همین خط را دنبال کنیم هزار و یک مسئله پیدا می‌کنیم که دارد به ما یاد می‌دهد که بخشی از زندگی ما را باید برنامه‌های خاص دینی پر کند. باید! من نمی‌گویم هزار مطلب را توی ذهن طفل باید ریخت اما می‌گویم باید برایش برنامه دینی داشت. باید!
این نشد تربیت که همه جور کلاسی برود ولی برای برنامه‌های دینی اش «حالا امسال که کنکور داری و سال بعد روزه می‌گیری» و «فعلا درست رو بخون و به جایی رسیدی اون وقت خود به خود خیلی اثرگذار خواهی بود». خب اگر به «خود به خود» نتیجه دادن است که کنکور و ادب و کلاس‌های مختلفش را هم رها کنید که خود به خود ثمر بدهد دیگر! چه بیلی به کمر بقیه مسائل خورده که خود به خود ثمر نمی‌دهند؟! شما بچه را ول کند، خود به خود با ادب می‌شود. خود به خود هم درس خوان. خود به خود هم دکتر. خود به خود هم هنرمند!
به فرض که ایده بمباران کلاس ایده درستی باشد، اینکه لا به لای این همه کلاس، کلاس‌های مذهبی مثل آموزش قرآن و ... برای او تدارک دیده نمی‌شود، در بهترین حالت از کم لطفی پدر و مادر است.